Historyk sztuki, absolwent Instytutu Historii Sztuki UJ (1997 – praca magisterska z zakresu historii sztuki średniowiecznej pod opieką prof. dra hab. Jerzego Gadomskiego) oraz Podyplomowego Studium Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki Politechniki Krakowskiej (1998), od 2005 roku doktor nauk humanistycznych (praca doktorska z zakresu historii sztuki nowoczesnej pod opieką prof. dra hab. Jacka Purchli, obroniona na UJ). W swoich badaniach koncentruje się na zagadnieniach architektury i urbanistyki XIX-XX wieku, ochronie zabytków oraz sztuce witrażowej w Polsce.

Od roku 1998 pracownik Narodowego Instytutu Dziedzictwa (wówczas instytucja pod nazwą: Ośrodek Dokumentacji Zabytków, później: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków): w latach 1998-2006 w Oddziale Terenowym w Rzeszowie, od roku 2006 w Oddziale Terenowym w Krakowie; od 2015 roku zatrudniony na stanowisku głównego specjalisty. W ramach prowadzonych tu prac inicjator spotkań naukowych i sesji, w tym zwłaszcza międzynarodowej konferencji poświęconej rozwojowi przestrzennemu miast galicyjskich w okresie autonomii (1999; materiały wydane drukiem w r. 2001) i konferencji konserwatorskiej pt. Drogi i bezdroża ochrony zabytków w Polsce po 1945 roku (2014; materiały wydane drukiem w r. 2019), współzałożyciel i redaktor „Rzeszowskiej Teki Konserwatorskiej” (1999-2002), współautor wniosku o wpisanie grupy małopolskich kościołów drewnianych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO (dokonanego w r. 2003), inicjator i realizator szeroko zakrojonej akcji rozpoznania zasobu witraży na terenie Polski południowo-wschodniej, autor i współautor licznych opracowań studialnych i opinii konserwatorskich (m.in. Programu opieki nad zabytkami w województwie podkarpackim na lata 2006-2009 oraz kilku gminnych ewidencji zabytków i gminnych programów opieki nad zabytkami), członek zespołu zadaniowego powołanego przez Marszałka Województwa Małopolskiego dla opracowania Wojewódzkiego programu opieki nad zabytkami w Małopolsce na lata 2010-2013 (uchwalonego w 2010 roku) i na lata 2014-2017 (uchwalonego w 2014 roku).

W okresie studiów doktoranckich w macierzystej uczelni (UJ) wielokrotnie nagradzany i wyróżniany, w tym m.in. prestiżowym stypendium dla młodych naukowców Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2002 i 2003); wówczas też uczestnik semestralnego stażu naukowego w Departamencie Historii Sztuki Uniwersytetu w St. Andrews (2000/2001) oraz kilku projektów badawczych z zakresu historii sztuki XIX i XX wieku. Jego praca doktorska, obroniona w roku 2005 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, pt. Między Krakowem a Lwowem. Architektura i rozwój przestrzenny Jasła w okresie autonomii galicyjskiej, wyróżniona została Nagrodą Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków dla najlepszych niepublikowanych prac naukowych. Jej część dotycząca kwestii historycznych i urbanistycznych otrzymała formę książkową w r. 2007 (Jasło w okresie autonomii galicyjskiej. Miasto i jego przestrzeń, Kraków 2007) i stanowi jedną z kilku książek autorstwa Andrzeja Laskowskiego, który jest ponadto autorem ponad 80 artykułów naukowych zamieszczonych w pracach zbiorowych i periodykach, zarówno krajowych, jak i zagranicznych, redaktorem kilku opracowań zbiorowych oraz autorem wielu tekstów popularno-naukowych i popularyzatorskich. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006) oraz Fundacji Lanckorońskich (2008, 2009).

W latach 2006-2009 zatrudniony – najpierw jako asystent, a następnie jako adiunkt – na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski im. Jana Pawła II), gdzie był promotorem 8 licencjatów na kierunku Historia Sztuki i pracy magisterskiej na kierunku Sztuka.

Od 1 października 2008 roku adiunkt w Zakładzie Dziedzictwa Kulturowego i Studiów Miejskich UNESCO przy Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, gdzie prowadzi zajęcia z historii sztuki, historii architektury i sztuki, historii architektury i urbanistyki, historii urbanistyki, zarządzania dziedzictwem kulturowym i ochrony dóbr kultury, dedykowane studentom różnych kierunków studiów z kilku wydziałów UEK. Od października 2019 roku opiekun I roku nowego kierunku studiów na UEK pn. Studia Miejskie. Za swoją pracę naukową wielokrotnie nagradzany przez Rektora UEK, indywidualnie i zespołowo. W r. 2019 ponownie nagrodzony w konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, tym razem za opracowane wraz z zespołem studium ruralistyczno-konserwatorskie wsi Biesiadki.