Projekt obejmował charakterystykę negocjacji budżetowych realizowanych w jednostkach administracji centralnej w Polsce, uwzględniając najważniejsze charakterystyki tego rodzaju negocjacji, tj. ujęcie ich jako procesu, metody rozwiązywania konfliktów, sposobu osiągania porozumienia, wzajemnej zależności zaangażowanych w nie stron oraz procesów; podejmowania decyzji, wymiany informacji, wzajemnej wymiany i tworzenia wartości. Ponadto wyodrębniono i omówiono najważniejsze uwarunkowania negocjacji budżetowych, w szczególności o charakterze ekonomicznym, politycznym, społecznym i prawnym.

Proces negocjacji budżetowych zdefiniowano jako ogół działań podejmowanych w ich ramach, rozłożonych w czasie oraz realizowanych równocześnie, sekwencyjnie lub cyklicznie, a także wykorzystywane w nich zasoby.

Strategię prowadzenia negocjacji budżetowych traktowano jako program określający kluczowe cele i zasady realizacji procesu negocjacji oraz założenia i oczekiwania co do jego przebiegu. Obejmuje scenariusz przewidywanych zdarzeń oraz oczekiwanych działań i zachowań uczestników negocjacji. Identyfikuje także możliwości i ograniczenia ich prowadzenia, wynikające z oddziaływania ich stron, bezpośredniego środowiska oraz otoczenia zewnętrznego.

Wyodrębniono i scharakteryzowano kluczowe rodzaje negocjacji budżetowych, uwzględniając zarówno te, które dotyczą negocjacji dwustronnych, jak i specyficzne dla negocjacji wielostronnych, czyli angażujących większą ilość partnerów. Ponadto dokonano identyfikacji możliwości i ograniczeń stosowania poszczególnych strategii oraz przeprowadzono ich weryfikację empiryczną, tj. ocenę ich użyteczności, w oparciu o studia przypadków dotyczące wybranych i zarazem typowych sytuacji negocjacyjnych.

Członkowie zespołu: prof. dr hab. Jerzy Hausner, dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK, dr Michał Możdżeń