W związku z przeważającym konsensusem naukowym odnośnie wpływu działalności człowieka na klimat i przyrodę, coraz więcej uwagi poświęca się zrozumieniu roli jaką społeczeństwo odgrywa zarówno w tworzeniu kryzysu klimatyczno-ekologicznego, jak i jego rozwiązywaniu. Coraz więcej badań w naukach społecznych zaczyna koncentrować się wokół koncepcji „Antropocenu” i prób diagnozy jednego z największych wyzwań współczesności. Wobec impasu w negocjacjach międzynarodowych na szczytach klimatycznych oraz braku skutecznych działań na skalę globalną, coraz więcej aktorów na niższych szczeblach włącza się w próby przeciwdziałaniu postępującej degradacji środowiska i zmian klimatu. Współcześnie obserwujemy nową falę mobilizacji społecznej, przez część socjologów porównywaną do tej z lat 60-tych i 70-tych XX w., która przyczyniła się do wielorakich zmian społecznych i politycznych (np. Bosi, Giugni, Uba 2016; Della Porta, D., & Diani, M. 2015). Ruchy społeczne odgrywają kluczowa rolę w wielu wymiarach, m.in. w wymiarze tworzenia wiedzy i redefinicji dyskursu publicznego. Wiele koncepcji stosowanych dziś w naukach społecznych powstało na przecięciu działań aktywistycznych i naukowych. Projekt badawczy obejmie analizę wybranych ruchów społecznych, oddolnych inicjatyw, działań wspólnot lokalnych i skoncentruje się wokół eksploracji dyskursów, praktyk i postaw oraz prób zrozumienia wpływu kontekstu społeczno-politycznego na możliwości wpływania przez aktywistów na zmiany w społeczeństwie. Ruchy klimatyczno-ekologiczne rozumiemy jako zbiór heterogenicznych aktorów, wśród których są grupy o różnych orientacjach ideologicznych, jak i aktorzy religijni. Efektem tej różnorodności jest też wielość perspektyw patrzenia na źródła kryzysu ekologicznego, jak i na możliwe rozwiązania. W ramach projektu dokonamy krytycznej analizy literatury przedmiotu oraz przeprowadzimy badania jakościowe wybranych inicjatyw i dyskursów proekologicznych.

Celem naukowym projektu jest analiza współczesnego, globalnego kryzysu klimatyczno-ekologicznego oraz poszukiwanie rozwiązań ze strony różnych aktorów społeczeństwa obywatelskiego.

Członkowie zespołu: dr hab. Rafał Prostak, prof. UEK, dr Karol Kaczorowski